ผู้จัดการทีมสุพรีม ชลบุรี อี.เทค Thanadit Prasopnetr เปิดใจผ่านเฟสบุ๊คหลังคว้าแชมป์สโมสรเอเชีย ถึงปัญหาตั้งแต่ก่อนแข่งขันและ ระหว่างแข่งขัน มีอุปสรรคเกิดขึ้นมากมาย ที่หลายคนอาจจะยังไม่รู้ว่ากว่าจะได้แชมป์เอเชียในครั้งนี้ ทีมของพวกเขาต้องผ่านอะไรมาบ้าง
กว่าจะมาถึงวันนี้
มันเป็นอะไรที่ยากยิ่งสำหรับการมาแข่งขันรายการนี้ ด้วยตัวแปรที่เป็นปัญหาหลายๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็น ช่วงเวลาของการแข่งขัน, การเดินทาง, การฝึกซ้อม, อาการบาดเจ็บของนักกีฬา รวมไปถึงความคาดหวังของคนดู
ช่วงเวลาของการแข่งขัน
นับว่าเป็นโชคดีเล็กๆ ที่รายการนี้มีทีมเข้าร่วมการแข่งขันเพียงแค่ 8 ทีม ทำให้วันแข่งขันขยับจากเดิม 23-31 พค. เป็น 25-31 พค. ไม่เช่นนั้นแล้วสุพรีมฯ อาจจะมีนักกีฬาลงสนามเพียงแค่ 9 หรือ 10 คนในสองนัดแรกก็เป็นได้
การเดินทาง
ในความคาซัคสถานนั้น ทำให้เที่ยวบินจากไทยที่จะมานั้นไม่ได้มีบินทุกวัน และในช่วงนั้นมีบินแค่วันที่ 21 และวันที่ 23
ซ้ำร้ายในความเป็นอุสต์-คาเมโนกอร์สค์ ทำให้ไฟลท์ต่อเครื่องจากอัลมาตี้นั้นมีเพียง 1 เที่ยวบินต่อวัน (แถมเวลาบินแต่ล่ะวันไม่เหมือนกัน) คือ ถ้าคุณบินมาวันที่ 21 จะรอต่อเครื่องแค่ 1 ชั่วโมงกว่าๆ แต่ถ้าบินมาวันที่ 23 จะต้องรอต่อเครื่อง 16 ชม.!!! ทำให้สุพรีมฯ เป็นทีมสุดท้ายที่เดินทางมาถึง และก่อนการแข่งขันเพียงแค่ 1 วัน
การฝึกซ้อม
ด้วยความที่เป็นรายการระดับสโมสร แต่กำหนดการแข่งขันกลับมาแทรกอยู่ในช่วงปฏิทินการแข่งขันของทีมชาตินั้น ทำให้การฝึกซ้อมทำได้ยากยิ่ง ถึงแม้จะได้รับความช่วยเหลือจากแค้มป์ทีมชาติที่อนุญาตให้นักกีฬาคนอื่นๆ ที่ไม่ได้ติดทีมชาติเข้าไปฝึกซ้อมร่วมกันทั้งหมดได้ แต่ก็ต้องยอมรับว่า การฝึกซ้อมระบบทีมนั้นแทบเป็นไปไม่ได้ เชื่อหรือไม่ว่า
ได้ซ้อมรวมกันเป็นทีมแบบครบทุกคนนั้น มีเพียงแค่ 1 วันก่อนเดินทาง
อาการบาดเจ็บของนักกีฬาและสภาพร่างกาย
อีกหนึ่งปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้ ต้องยอมรับว่าอาการบาดเจ็บของเพียวเป็นปัญหาใหญ่ของเรา เพียวเป็นตัวทำคะแนนหลักของทีมเรามาโดยตลอด ถ้าถามว่าน้องลงสนามไหวไหม แน่นอนว่าน้องลงได้ แต่ไม่ 100% และ
“เราคงไม่ไปทำลายอนาคตของเด็กคนหนึ่งโดยการฝืนให้เขาลงสนามในทุกๆ นัด”
นอกจากในเคสของเพียวแล้ว เราก็รู้ดีว่าสภาพร่างกายของกิ๊ฟไม่ได้ฟิตสมบูรณ์เหมือนตอนแข่งไทยลีก ด้วยภาระที่ต้องเตรียมงานแต่งงาน ทำให้การฝึกซ้อมทำได้ไม่เต็มที่
และอีกหนึ่งปัญหา คือ อาการเจ็บไหล่ของโส ทำให้ประสิทธิภาพของตัวโสเองถูกลดทอนลงไปอย่างเห็นได้ชัด
ความคาดหวังของคนดูกับความเป็นจริง
จากรายชื่อนักกีฬา ทำให้ความคาดหวังของคนดูค่อนข้างสูง แต่จริงๆ แล้วความพร้อมของทีมเราตอนมาถึงที่นี่น่าจะอยู่เพียงแค่ 75% เท่านั้น การแข่งขันรอบแรกนั้นไม่ต่างกับการซ้อมทีม เรามีโชคอยู่บ้างที่โปรแกรมนัดแรกเราไม่ได้เจอเจ้าภาพ ทำให้สามารถเอาตัวรอดจากรอบแรกมาได้แบบเป็นที่ 1 ของสาย ทำให้เราสามารถพักผู้เล่นตัวจริงของเราได้ในรอบก่อนรองชนะเลิศ
ประมาทฟิลิปปินส์เหรอ? รอบน็อกเอาท์แล้วนะ
เราไม่ได้ประมาท เราเชื่อมั่นในศักยภาพของผู้เล่นที่เหลือของเรามากกว่า ว่าพวกเขาสามารถสู้กับทีมฟิลิปปินส์ได้ ซึ่งพวกเขาก็ทำได้ดีตามมาตรฐานใน 2 เซ็ตแรก อาจจะมีฟอร์มหลุดในเซ็ตที่ 3 แต่เราก็สามารถผ่านมาได้
มันเหมือนกับการเดิมพันอย่างหนึ่งของเรา ถ้าเราอยากจะผ่านจีนในรอบรองชนะเลิศ การพักโส, กิ๊ฟ, หน่อง, บิ๋ม นั้นคือสิ่งจะต้องทำ
“ตัวจริงของเราจะต้องสมบูรณ์ที่สุดเพื่อเป้าหมายคือการผ่านเข้าชิงชนะเลิศ”
การเสียเซ็ตให้ทีมต่างๆ รวมถึงฟิลิปปินส์นั้น ไม่ได้ทำให้รู้สึกเสียหน้าหรืออะไรเลย เป้าหมายของเราชัดเจนคือ ต้องเข้าชิงเป็นอย่างน้อย ฉะนั้นเมื่อมองถึงสภาพทีมด้วยความเป็นจริงแล้ว การจะมุ่งไปสู่เป้าหมายอาจจะต้องแลกด้วยความไม่สมบูรณ์แบบบ้างนั้น เป็นสิ่งที่เราคำนวณแล้วว่าคุ้มค่า
สุดท้ายการจะเป็นแชมป์ได้ใช่ว่าเพียงแค่เก่งอย่างเดียว คุณจะต้องมีโชคมาผสมด้วย อย่างเช่นการที่ไม่ต้องเจอเจ้าภาพที่สูงใหญ่ในนัดชิงชนะเลิศ ท่ามกลางกองเชียร์เจ้าบ้านเต็มสนามนั้นก็ถือว่าเป็นโชคของเราอีกอย่างหนึ่ง
ท้ายสุด
ขอบคุณนักกีฬาทุกคนที่อดทน ทำตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายเป็นอย่างดี แม้บางคนจะได้รับมอบหมายในเรื่องที่อาจจะมองว่าเป็นอะไรที่เล็กๆ น้อยๆ แต่เชื่อเถอะว่า…
สิ่งเล็กๆ น้อยๆ นี่แหล่ะ คือจุดตัดสินแพ้ชนะ เวลาที่ทีมเราคับขัน หรืออยู่ในช่วงที่ยากลำบาก
สิ่งเล็กๆ น้อยๆ นี่แหล่ะ คือ แรงสนับสนุนที่สำคัญที่ทำให้ทีมประสบความสำเร็จ
ขอบคุณทีมโค้ชที่เชื่อใจ และรับฟังความคิดเห็นของเด็กคนนี้
ขอบคุณทีมกายภาพฯ ที่ดูแลฟื้นฟูสภาพร่างกายนักกีฬาจนสมบูรณ์ได้ในนัดสำคัญ (ขนาดมา 2 คน ยังเสร็จงานเกือบ 5 ทุ่มทุกวัน)
ขอบคุณทีมงานเบื้องหลังทุกๆ คน ที่คอยสนับสนุนทุกๆ อย่าง
ขอบคุณกำลังใจจากเมืองไทยที่ส่งมาจากทุกๆ ช่องทาง
ขอบคุณบีจีด้วยนะครับ ที่ยอมปล่อยพี่เสือให้กลับมาเยี่ยมบ้าน (ไม่คืนได้ม่ะ 555)
We are The One!!! ?
We are Asian Champions!!! ?
มันก็จะยาวๆ นิดนึง แต่ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ
Thank you, Bye
